De schooltas leerde mij heel wat nieuwe dingen... De belangrijkste les die ik leerde was wel dat ik er geen tweede keer aan begin... Ik vind hem wel mooi, daar niet van, maar hij is veel te groot! Het gaat nog zeker 3 jaar duren eer het manneke er echt mee naar school kan... Voorlopig is deze schooltas netjes opgeborgen en kreeg hij een ander exemplaar...
Voor zijn meter maakte ik dus nog eens een juffentas. In een (vind ik zelf) absoluut prachtig stofje! Ze was er denk ik wel blij mee... Ik zette er ook een klein knoopje aan... Eigenlijk had ik deze wel voor mezelf willen houden... ik moet echt zo eens een tas maken voor mezelf...
Ik maakte hem ook omkeerbaar. Dan kan ze hem met meer combineren...
en een luiertasje met uiltjes... Vind ik ook nog altijd een super leuk stofje!
dinsdag 8 mei 2012
Veel te lang geleden... Maar niet stilgezeten...
Het lijkt er hier op dat ik, nu ik eigenlijk meer tijd heb, minder tijd heb... 't is dus zo een beetje als bij de gepensioneerde mensen. En daar hoor ik eigenlijk nog lang niet bij... Enfin, 't zijn schandalen voor de volgers die ik heb dat ik het hier zo laat verkommeren... Dus daarom een klein overzichtje...
een t-shirt voor het zoontje van een collega die dol is op dino's... Vooral wild van de 'gevaarlijke' dino's...
Een nintendotas voor onze grootste piraat volgens de werkbeschrijving van deze dame. Super duidelijk en snel zelf te maken! Een aanrader!
Nog eentje voor de verjaardag van een vriendje...
Een zwemtas voor de jarige...
En voor een jarige vriendin...
Een kerstcadeau voor een vrolijk meisje...
En eentje voor een lieve jongen...
een t-shirt voor het zoontje van een collega die dol is op dino's... Vooral wild van de 'gevaarlijke' dino's...
Een nintendotas voor onze grootste piraat volgens de werkbeschrijving van deze dame. Super duidelijk en snel zelf te maken! Een aanrader!
Nog eentje voor de verjaardag van een vriendje...
Een zwemtas voor de jarige...
En voor een jarige vriendin...
Een kerstcadeau voor een vrolijk meisje...
En eentje voor een lieve jongen...
woensdag 4 januari 2012
Secret Santa: hoe spannend kan dat zijn...
Ik kreeg ergens begin november een berichtje van Tess met de link naar mijn secret santa slachtoffer.
Ik las heel haar blog na, keek op haar moodboard en zette mijn zoektocht in naar een geschikt pakje.
Ik maakte een pakketje voor mama en een pakketje voor dochterlief:
Ik plukte enkele ideetjes van haar moodboard:
Een clutch voor in haal handtas, rode oorbellen en een doos voor koffiepads in te bewaren. De clutch naaide ik zelf, een beetje naar haar patroon maar dan zonder paspel en een beetje kleiner van formaat.
Rode oorbellen van fimo. Dit was mijn eerste fimo avontuur en ik moet zeggen, het beviel me wel! Misschien, als ik ooit eens niet meer hoef te gaan werken, ga ik nog wel meer maken met fimo...
Een doos om koffiepads in te bewaren. Ik gebruikte een lege doos van illy koffie en bekleefde die met bruine kleeffolie. precies velours. ik sneed er een koffietas uit en plakte daar een beige papier achter. Ook op het deksel kleefde ik deze kleeffolie en daar sneed ik een koffieboon uit.
Op haar blog las ik ook dat ze houdt van bloemengeuren dus deed ik er nog een wierrookhouder met wierrookstokjes van rozengeur bij.
Voor het dochtertje had ik al snel te veel ideetjes. Omdat ik iets wilde geven waar ze echt iets mee kon doen tijdens lange autoritten (ik las dat ze wel eens met de auto op vakantie gaan naar Frankrijk of zo...) bedacht ik volgende spulletjes:
Handpopjes die je steeds weer andere avonturen kan laten beleven.
Een metalen emmertje met vrolijke magneetjes die ze erop kan hangen.
een pinguin memorie spel. De pinguins zitten in lege doosjes van filmrolletjes. ze moet steeds een zwart en een wit doosje bij elkaar zoeken.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is... (of zoals je ze op internet tegenkomt: I spy pictures, bags, bottles, ...) Mama kan een lijstje maken met figuurtjes die op de foto's staan. Mama noteert ook op welke kleur achtergrond welke figuren staan. Dochterlief kan dan de juiste kaart nemen en beginnen zoeken. Er valt altijd wel iets nieuws te ontdekken...
Alles netjes in de doos en opsturen maar... Elke dag keek ik op haar blog... Niets te lezen over secret santa... Ik werd er echt zenuwachtig van... bij track en trace las ik dat de postbode mijn pakje reeds afleverde maar er verscheen niets... Ik durfde haar ook geen berichtje sturen... stel je voor dat het helemaal niet in de smaak zou vallen... Ik begon mij echt niet goed te voelen, begon te twijfelen over mijn keuzes... ik begon zelfs te denken om bij een volgende editie niet meer mee te doen... Ik dacht dat ik zo goed had nagedacht, gelezen op haar blog, ... en geen enkele reactie...
Toen kreeg ik een mailtje van Tess. Dat het pakje niet was toegekomen en dat ze nochtans op mijn blog had gelezen dat het al moest toegekomen zijn. Ik begon te denken dat ik het naar het foute adres had verzonden.
Een beetje later weer een mail van Tess: de postbode had het pakje onder een afdakje gezet tussen houtblokken (die ze nog niet hadden moeten gebruiken)...
Gelukkig verscheen het hele verhaal toch op haar blog en ze vond de pakjes een schot in de roos! Ik natuurlijk meer dan gelukkig... Tess, ik doe volgend jaar weer mee!
Het verhaal van mijn slachtoffer kan je op haar blog nog eens nalezen...
graag gedaan, Endimi!
Ik las heel haar blog na, keek op haar moodboard en zette mijn zoektocht in naar een geschikt pakje.
Ik maakte een pakketje voor mama en een pakketje voor dochterlief:
Ik plukte enkele ideetjes van haar moodboard:
Een clutch voor in haal handtas, rode oorbellen en een doos voor koffiepads in te bewaren. De clutch naaide ik zelf, een beetje naar haar patroon maar dan zonder paspel en een beetje kleiner van formaat.
Rode oorbellen van fimo. Dit was mijn eerste fimo avontuur en ik moet zeggen, het beviel me wel! Misschien, als ik ooit eens niet meer hoef te gaan werken, ga ik nog wel meer maken met fimo...
Een doos om koffiepads in te bewaren. Ik gebruikte een lege doos van illy koffie en bekleefde die met bruine kleeffolie. precies velours. ik sneed er een koffietas uit en plakte daar een beige papier achter. Ook op het deksel kleefde ik deze kleeffolie en daar sneed ik een koffieboon uit.
Op haar blog las ik ook dat ze houdt van bloemengeuren dus deed ik er nog een wierrookhouder met wierrookstokjes van rozengeur bij.
Voor het dochtertje had ik al snel te veel ideetjes. Omdat ik iets wilde geven waar ze echt iets mee kon doen tijdens lange autoritten (ik las dat ze wel eens met de auto op vakantie gaan naar Frankrijk of zo...) bedacht ik volgende spulletjes:
Handpopjes die je steeds weer andere avonturen kan laten beleven.
Een metalen emmertje met vrolijke magneetjes die ze erop kan hangen.
een pinguin memorie spel. De pinguins zitten in lege doosjes van filmrolletjes. ze moet steeds een zwart en een wit doosje bij elkaar zoeken.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is... (of zoals je ze op internet tegenkomt: I spy pictures, bags, bottles, ...) Mama kan een lijstje maken met figuurtjes die op de foto's staan. Mama noteert ook op welke kleur achtergrond welke figuren staan. Dochterlief kan dan de juiste kaart nemen en beginnen zoeken. Er valt altijd wel iets nieuws te ontdekken...
Alles netjes in de doos en opsturen maar... Elke dag keek ik op haar blog... Niets te lezen over secret santa... Ik werd er echt zenuwachtig van... bij track en trace las ik dat de postbode mijn pakje reeds afleverde maar er verscheen niets... Ik durfde haar ook geen berichtje sturen... stel je voor dat het helemaal niet in de smaak zou vallen... Ik begon mij echt niet goed te voelen, begon te twijfelen over mijn keuzes... ik begon zelfs te denken om bij een volgende editie niet meer mee te doen... Ik dacht dat ik zo goed had nagedacht, gelezen op haar blog, ... en geen enkele reactie...
Toen kreeg ik een mailtje van Tess. Dat het pakje niet was toegekomen en dat ze nochtans op mijn blog had gelezen dat het al moest toegekomen zijn. Ik begon te denken dat ik het naar het foute adres had verzonden.
Een beetje later weer een mail van Tess: de postbode had het pakje onder een afdakje gezet tussen houtblokken (die ze nog niet hadden moeten gebruiken)...
Gelukkig verscheen het hele verhaal toch op haar blog en ze vond de pakjes een schot in de roos! Ik natuurlijk meer dan gelukkig... Tess, ik doe volgend jaar weer mee!
Het verhaal van mijn slachtoffer kan je op haar blog nog eens nalezen...
graag gedaan, Endimi!
woensdag 21 december 2011
Secret Santa: de ontknoping...
Ik denk dat dit een berichtje is waar iemand al bijna een hele week op zit te wachten... Het spijt me echt dat het zo lang duurde kreatita! En dat weet ik want mijn pakje is ook nog niet op mijn 'slachtoffer' haar blog verschenen... en het is wel reeds aangenomen zegt track & trace.
Je kan dus wel begrijpen dat ik heel erg zenuwachtig begin te worden en ik hoop maar dat het een beetje in de smaak valt... Nu pas besef ik hoe moeilijk het is om iets te vinden voor iemand dat er echt 'boenk op' is...Nus dus eindelijk verlossing voor kreatita...
Vorige vrijdag was het pakje toegekomen maar door een kerstactiviteit op school zag ik het pas 's avonds laat. Hoe nieuwsgierig ik ook was, het zou blijven staan tot de dag erna.
Het werd uiteindelijk zondag eer ik het in alle rust kon openmaken... kijk maar even mee....
Ik vond het echt allemaal zo spannend... Sinds de editie van vorig jaar keek ik hier al naar uit... Toen was ik te laat om in te schrijven. En dat vond ik zo jammer... Ik zag op allerlei blogs knappe handgemaakte creaties verschijnen... Ik vond het ongelooflijk dat iemand zo veel tijd en energie stak in een pakje voor een onbekende... Ik werd helemaal warm van het idee om dit ook voor iemand te doen en om ook zoiets te krijgen...
Het eerste pakje dat ik openmaakte was een cupcake standaard. En daar hoorde nog een pakje bij, de cupcake papiertjes. Nu heb ik eigenlijk niet echt iets met cupcakes... Ik vind ze ontzettend mooi maar ik ben eigenlijk helemaal geen bak-persoon...
In het volgende pakje zaten twee tassen. Die zijn ondertussen aangeslagen voor mijn avondlijke theetjes...
En een pakketje om te schilderen...
Het duurde lang om dit berichtje te bloggen omdat ik een beetje met een tweestrijd zat. Langs de ene kant was er een beetje de teleurstelling... Ik had echt zo gehoopt op een zelfgemaakt cadeautje, had ze ook al op heel veel plaatsen zien opduiken... En naar mijn gevoel was dit ook niet echt geïnspireerd op mijn moodboard... Langs de andere kant is er dat van een gegeven paard...
Ik moest het echt even laten bezinken... En dat werkte wonder wel!
Ik heb nog steeds niets met cupcakes maar ik ben er zeker van dat ik er wel eens iemand heel blij mee kan maken. De beige tas is ondertussen VAN MIJ en van niemand anders en ze zal me altijd doen denken aan deze secret santa en het schildersetje ligt klaar om gebruikt te worden. Ik ga er voor elk van de jongens een schilderij van maken ofwel mogen de jongens tijdens de kerstvakantie elk een schilderijtje maken... De resultaten zal ik hier zeker nog tonen!
Het was een spannende ervaring en ik hoop dat het volgend jaar nog een keer kan meedoen!
Dus om te eindigen:
DANK JE WEL! Voor mijn cadeautje! Ik kruip dadelijk met een heerlijke tas thee in mijn zeteltje... Het was een hele belevenis waar ik weer heel wat uit leerde en enkel de goede dingen van onthoud!!! Nogmaals bedankt om mijn Secret Santa te zijn...
Je kan dus wel begrijpen dat ik heel erg zenuwachtig begin te worden en ik hoop maar dat het een beetje in de smaak valt... Nu pas besef ik hoe moeilijk het is om iets te vinden voor iemand dat er echt 'boenk op' is...Nus dus eindelijk verlossing voor kreatita...
Vorige vrijdag was het pakje toegekomen maar door een kerstactiviteit op school zag ik het pas 's avonds laat. Hoe nieuwsgierig ik ook was, het zou blijven staan tot de dag erna.
Het werd uiteindelijk zondag eer ik het in alle rust kon openmaken... kijk maar even mee....
Ik vond het echt allemaal zo spannend... Sinds de editie van vorig jaar keek ik hier al naar uit... Toen was ik te laat om in te schrijven. En dat vond ik zo jammer... Ik zag op allerlei blogs knappe handgemaakte creaties verschijnen... Ik vond het ongelooflijk dat iemand zo veel tijd en energie stak in een pakje voor een onbekende... Ik werd helemaal warm van het idee om dit ook voor iemand te doen en om ook zoiets te krijgen...
Het eerste pakje dat ik openmaakte was een cupcake standaard. En daar hoorde nog een pakje bij, de cupcake papiertjes. Nu heb ik eigenlijk niet echt iets met cupcakes... Ik vind ze ontzettend mooi maar ik ben eigenlijk helemaal geen bak-persoon...
In het volgende pakje zaten twee tassen. Die zijn ondertussen aangeslagen voor mijn avondlijke theetjes...
En een pakketje om te schilderen...
Het duurde lang om dit berichtje te bloggen omdat ik een beetje met een tweestrijd zat. Langs de ene kant was er een beetje de teleurstelling... Ik had echt zo gehoopt op een zelfgemaakt cadeautje, had ze ook al op heel veel plaatsen zien opduiken... En naar mijn gevoel was dit ook niet echt geïnspireerd op mijn moodboard... Langs de andere kant is er dat van een gegeven paard...
Ik moest het echt even laten bezinken... En dat werkte wonder wel!
Ik heb nog steeds niets met cupcakes maar ik ben er zeker van dat ik er wel eens iemand heel blij mee kan maken. De beige tas is ondertussen VAN MIJ en van niemand anders en ze zal me altijd doen denken aan deze secret santa en het schildersetje ligt klaar om gebruikt te worden. Ik ga er voor elk van de jongens een schilderij van maken ofwel mogen de jongens tijdens de kerstvakantie elk een schilderijtje maken... De resultaten zal ik hier zeker nog tonen!
Het was een spannende ervaring en ik hoop dat het volgend jaar nog een keer kan meedoen!
Dus om te eindigen:
DANK JE WEL! Voor mijn cadeautje! Ik kruip dadelijk met een heerlijke tas thee in mijn zeteltje... Het was een hele belevenis waar ik weer heel wat uit leerde en enkel de goede dingen van onthoud!!! Nogmaals bedankt om mijn Secret Santa te zijn...
donderdag 15 december 2011
Secret Santa
Vandaag deed ik mijn pakje op de post...
Spannend... Hopelijk valt het wat in de smaak...
Vol spanning wacht ik ook op mijn eigen pakje!
Foto's volgen dus misschien heel snel!
Spannend... Hopelijk valt het wat in de smaak...
Vol spanning wacht ik ook op mijn eigen pakje!
Foto's volgen dus misschien heel snel!
zondag 27 november 2011
Voor een vrolijk (bijna) 1 jarig meisje!
Het dochtertje van een vriendin is bijna jarig. Ze wordt 1. De meest magische verjaardag, vind ik. Speciaal voor die dag mocht ik een kroontje maken. De mama vroeg iets met vlinders, roze, paars of blauw.
Ze kreeg ook een kaartje natuurlijk! Met vlinder en met één kaarsje. Het ideetje van dat kaarsje haalde ik op printerest.
Ik maakte voor haar ook een 'vlinder' t-shirt.
Gelukkige verjaardag Leonie! Geniet van alle cadeautjes, taart en aandacht!!!
Ze kreeg ook een kaartje natuurlijk! Met vlinder en met één kaarsje. Het ideetje van dat kaarsje haalde ik op printerest.
Ik maakte voor haar ook een 'vlinder' t-shirt.
Gelukkige verjaardag Leonie! Geniet van alle cadeautjes, taart en aandacht!!!
Nog eens wat zwemzakjes
Dat is voor een beginnend naaister gelijk ik een prima project! Haalbaar, oogt mooi en het duurt niet te lang (want ongeduldig ben ik ook...)
Eerst het zwemzakje voor het petekind van mijne L. De zussen kregen reeds eerder een zwemzakje cadeau. Afgelopen zomer behaalde hun broer(tje) zijn zwembrevet. Hij vroeg of hij ook een zwemzakje kreeg, dan kon hij (of toch zijn mama) zijn brevet erop naaien. Natuurlijk kreeg hij dat! Hij wilde zelf stofjes komen kiezen.
Dit werd het resultaat:
Walvissen en blauw met witte streepjes door. Ook weer een rits voor een klein voorvakje en een binnenkant van waterafstotende stof. Natuurlijk mocht de naam er niet op ontbreken!
Deze zwemzak rolde maar net van onder de naaimachine of er zat een kaartje voor een verjaardagsfeestje in de oudste piraat zijn boekentas. Ik dook in de stoffendoos, zocht wat meisjes stofjes en maakte nog een zakje.
In het zakje nog een 'prinsessen barbie' en hopla, Hij kon met een gerust hart vertrekken naar het feestje!
Eerst het zwemzakje voor het petekind van mijne L. De zussen kregen reeds eerder een zwemzakje cadeau. Afgelopen zomer behaalde hun broer(tje) zijn zwembrevet. Hij vroeg of hij ook een zwemzakje kreeg, dan kon hij (of toch zijn mama) zijn brevet erop naaien. Natuurlijk kreeg hij dat! Hij wilde zelf stofjes komen kiezen.
Dit werd het resultaat:
Walvissen en blauw met witte streepjes door. Ook weer een rits voor een klein voorvakje en een binnenkant van waterafstotende stof. Natuurlijk mocht de naam er niet op ontbreken!
Deze zwemzak rolde maar net van onder de naaimachine of er zat een kaartje voor een verjaardagsfeestje in de oudste piraat zijn boekentas. Ik dook in de stoffendoos, zocht wat meisjes stofjes en maakte nog een zakje.
In het zakje nog een 'prinsessen barbie' en hopla, Hij kon met een gerust hart vertrekken naar het feestje!
Abonneren op:
Posts (Atom)